Wanneer je thuis of dakloos bent, dan heb je maar één vriend die grotendeel je leven bepaalt. Je vriend is dan het weer.
De weersomstandigheden bepalen de invulling van je dag. Je moet schuilen als het regent, als het sneeuwt moet je ergens naar binnen en als je wil slapen dan zoek je een plek waar je voor de nacht terecht kunt.
Er zijn veel instellingen en organisaties die zich om thuis- en daklozen bekommeren. Waar ze terecht kunnen voor een warme maaltijd, of een kop warme soep en als ze geluk hebben dan is er dag- en nachtopvang, voor brood, bad en bed.
Maar zeer waarschijnlijk is de allerbeste vriend van een thuis- en dakloze, code rood.
Bij code rood nemen gemeenten extra maatregelen om de mogelijke schade enigszins te beperken en zij schieten mensen eerder te hulp door extra maatregelen te treffen, bijvoorbeeld voor de opvang van duizenden in de daklozenopvang te regelen.
Nu en vanwege storm Eunice, die door het land raast en het land voor het grootste deel rood is gekleurd heeft, om maar een voorbeeld te noemen, de gemeente Rotterdam extra maatregelen genomen om de opvangcapaciteit te verruimen. Om jawel, de dak- en thuislozen op te vangen en te beschermen tegen het geweld van de storm.
Ik zou haast willen opmerken dat wellicht in elke dakloze of thuisloze een dubbel gevoel heerst van wanneer komt nou een orkaan of een storm, want dan neemt een gemeente extra maatregelen om voor ons te zorgen, voor brood, voor bad en voor bed. Het klinkt te hard, maar de slogan: De politie is je beste vriend moet wat mij betreft vervangen worden door: De storm is je beste vriend. De orkaan is je beste vriend. Code rood is je beste vriend.
Mohamed El Haddad