Nieuws

Haal de zeilen binnen, gooi de ankers uit, kijk uit voor de ijsschots, het schip loopt vast, oh jee het zinkt. De zee gutst over de randen van de badkuip, zandzakken voor de deur. Moeder is de koffie klaar. Opzij opzij opzij, we hebben ongelooflijke haast!

In een samenleving waar al sinds mensenheugenis gestreden wordt tegen virussen, besmettelijke en andere akelige ziekten, lijkt enig relativeringsvermogen en nuchter verstand zoek, in de wijze hoe om te gaan met de huidige pandemie. Waarin het beleid van de hele medische reutemeteut, en de overheid steeds meer lijkt door te slaan in paniekvoetbal.

Oei een nieuwe variant, wereldwijd wordt onmiddellijk overgegaan tot het opsluiten en afsluiten van de mensenwereld en complete sociale en andere infrastructuren op slot gegooid. Let op, ik ben geen WAPPIE, nieuw nederlands woord, binnengekomen met stip, in de top 100 van Woorden, het woord LASTIG trouwens staat nu op 2, Op- en Af schalen gezakt naar plaats 5 en 6. Turf maar, hoe vaak dat tig keer per dag in de monden genomen wordt, als die wederom opengetrokken worden in de wijze berichtgeving, vanaf de preekstoel op ons heilige huisaltaar de TV.

Psalm

Wahaaarheen leiheid de weg die wij moeten gaan
Wappie me Wappie you
schaal op schahaal af
Lastig
Lastig (crescendo)
Lahastig Laaaaahaaaastig
In b mineur 3 kwarts maat op melodie van keuzemenu; Mieke Telkamp of Abba in hoofdlijnen.

Maar zit nu toch met opgetrokken wenkbrauwen, lichtelijk verbijsterd, naar cijfers en grafieken te staren, en deskundigen, die kennelijk aanleiding geven het hele godganselijke bestaan van de Mensch op zijn kop te zetten. Maar waar zijn de grafieken, cijfers over de “gewone”griepgolven. Zware verkoudheden die ons al sinds jaar en dag teisteren?! Hoe staat het er voor met chronisch zieken, alle mensen die thuis in angst en beven afwachten wanneer hun, alweer, uitgestelde behandelingen eindelijk kunnen plaatsvinden? De “gewone “sterfgevallen”.

Zelf had ik de pech, met mijn prikjes via de achterdeur, dan toch nog ‘slachtoffer’ te worden van een ordinaire ‘gewone’ griep die mijn sinussen (?) gut die hebben we ook nog, tot het besluit deden komen op slot te gaan, soort mini lock down in het gezicht, zullen we maar zeggen. Met als resultaat dat ik nu iedere morgen met een soort Elephant’s Man gelaat, me snel afwend als ik per ongeluk in de spiegel kijk. Weken zoet mee, op wereldreis in alle hoeken en kieren van het bed. Maar het beestje mag geen naam hebben, Een thuiszelftest wees immers uit dat het, pfffff, geen Corona was. Zo bleek uit de houding van huisartsen en assistente die je vriendelijk doch doordringend afhouden; neem maar een paracetamolletje. En dan zal alles goed komen.

De 3 specialisten waar ik normaliter 1x per jaar een gezellig onderonsje mee mag beleven, (je wordt ouder mama, geef het maar toe). Daar mag ik nu via de telefoon een consult mee plegen…..Zal ik even in de telefoon hoesten, meneer de longarts……zal ik even een rondje door de tuin rennen, meneer de cardioloog,……..kunt u mij uitleggen, meneer de neuroloog, hoe ik met een dubbele hernia van de trap kan afkruipen……

Maar genoeg gezeur en geklaag, het is bijna kerst. Joepie. Met zijn 4-tjes, dieren tellen niet mee gelukkig.

Ff terug naar het PUNT wat ik wil maken, wanneer gaan onze ‘leiders’ en wij, het gepeupel, het volk, accepteren dat we kennelijk net als alle andere nieuwe en oude ongenode gasten, Aids, de Bof, Pokken Influenza, Kanker……vul aan en verbeter, moeten leren leven. Je krijgt ze niet weg door de deur steeds dicht te gooien en te barricaderen. Zelf zie ik Kunst en Cultuur, in dat water waar ik nu eenmaal ergens in probeer te watertrappelen, als een vis op het droge, naar lucht happen.

Slechts de toch al op de payrole van de overheid staande, grotere instellingen, instituten ontvangen nog een reddingsband. Gooi er nog een Rembrandt tegenaan, moet kunnen, worden de mensen blij van met de feestdagen. Het Nederlandse volk ook. ZZP-ers (een bestaan waar de meesten ook al door politiek beleid tot veroordeeld zijn in ons troebel watertje). De drijvende krachten op het wrakhout van een zwalkend Kunst en Cultuurbeleid, zinken massaal als bakstenen naar de bodem, en gaan kopje onder. Het mag geen naam hebben, volgens minister De Jonge kan je je TV aanzetten, dat is ook leuk.

Mijn dochter, het arme schaap, zit al 2 jaar achter haar laptop hunkerend te wachten, tot ze de universiteit eens met échte studenten mag meemaken. Haar vleugels uitslaan, feestjes, sociaal leven, op kamers gaan, uitgangsleven, vergeet het maar, Hahahahaha; Niks Nada Niente. Ze heeft nog niet eens de kans gehad te leren vliegen. Want ze zit vastgeklonken aan haar nest.

En dan tot slot,

Hoe zwaar wegen nu precies de nu zo’n 15.000 besmettingen met de nieuwe omikronvariant (wablief?) op de hele wereld bevolking, op tegen de enorme impact van de lock downs, die als een bombardement op ons losgelaten worden. Of was dat een andere volks telling.

Dit terwijl tegelijkertijd het enige zinnige, i.p.v. downloaden, oh nee, lockdownen, gewoon iedereen omikronboosteren (deze hit kwam binnen met stip in de top 100 der nederlandse ..enfin top 100). Niet vandaag of morgen, potverjandoedels, Gisteren! Toutesuite, Avanti! prikken die hap. (en geen bureuacratisch geneuzel en vaag geouwehoer over organisatieggdcapaciteitmogelijkhedendatahetisheellastighoorlocatiesleeftijdenmondkapjesdienstweigeraarsohneeprikweigeraarsohdezezagenwenietaankomen.

En een groot gezellig ziekenhuis ergens als in een resort, maken, for special guests only; Coronapatiënten. Zoiets als de pesthuizen in de Middeleeuwen, kennelijk is er in de loop der eeuwen iets van die wijsheid verloren gegaan. Niet dat het dáár toen zo geweldig gezellig was, maar toch, op de IC’s nu is het ook geen feest.

Toch?

Jacintha Vetter