Vol enthousiasme als kandidaat-raadslid voor de Piratenpartij Eindhoven, maar ook als zorgmedewerker en ondernemer, luisterde ik naar het stadsdebat van 24 februari debat over ‘de maatschappelijke en sociale gevolgen van corona’ bij het CKE.
In de eerste rondes werden de onderwerpen “wachtlijsten in de zorg” en “problemen met de jeugd” besproken. Hoewel een duidelijke probleemstelling geschetst werd door de inleiders, kwamen er geen concrete plannen of ideeën uit de discussies. Persoonlijk had ik gehoopt op meerdere creatieve oplossingen, zoals praten met de instanties en samenwerking over de aanpak van de problemen in de jeugdzorg zoals wet- en regelgeving, werkdruk en afstemming in de gezinnen met inzet van ervaringsdeskundigen, en meer participatie vanuit achterstandsgroepen in de zorg middels gerichte scholing. Grootste probleem bij het onderwerp eenzaamheid en ouderen is juist om achter de voordeur te komen. Wanneer ouderen naar de buurthuizen en andere instanties gaan, dan is het probleem eenvoudiger te tackelen. Door alleen subsidie te geven en daar trots op te zijn, wordt dit probleem niet opgelost.
Als zorgmedewerker hoorde ik geen voorstellen of inspiratie die zou bijdragen tot een oplossing voor de genoemde problemen. Tot mijn ergernis werd in de discussie WIJeindhoven erbij gehaald. Ik denk dat je een groot politicus bent wanneer je zelf je verantwoordelijkheid neemt en leiderschap toont. WIJeindhoven is een professionele instantie met hoogwaardig werkniveau die ondanks vele ontberingen de hiaten in de maatschappij dekt en zorgt voor opvang en voortgang van alles wat niet geregeld is. Ook de discussie rond de ondernemers werd zeer gemoedelijk gevoerd en het ging weer over de toegekende subsidies, maar niet over mentale problemen, terugvorderingen en overzichtelijkheid van het systeem.
De vierde ronde met vier uitgekozen landelijke partijen beloofde een ware extravaganza, nota bene bij CKE, maar bleek al snel een zachte knuffeling en deceptie. Monologen over herstel van democratie en hoe zelfstandig een lokale afdeling van een landelijke partij kon opereren, waren luid te horen. Tot mijn verbazing noemde men in die ronde ter bekrachtiging van hoe separaat de partijen lokaal konden opereren, de naam van Pieter Omtzigt. Ik ben natuurlijk geen debater, maar vermelden van juist deze naam en eerder in de discussie mevrouw Keijzer, lijkt mij geen goede strategie. In de afgelopen maanden heeft iedereen kunnen zien hoe zij werden behandeld voor het uiten van hun kritiek. Als het mensen van hun statuur niet lukt om kritiek te uiten binnen een politieke partij zonder daar consequenties van te moeten aanvaarden, dan is het ongeloofwaardig dat een lokale afvaardiging solitair haar eigen gang kan gaan en zich alleen maar laat leiden door de behoefte van de Eindhovenaren.
Gelukkig toonden in de laatste ronde de nieuwe partijen meer bezieling, een echt verhaal en passie, wat vreugde bracht op het gezicht van de inleider van de laatste ronde. Ik gun de Eindhovenaren van harte de nieuwe partijen toe en hoop dat zij meer vertrouwen krijgen in de politiek. Kijk zelf ook naar de uitzending van studio040, stadsdebat corona om je eigen mening te vormen.
Pejman Darvish-Zadeh
